Het is een omstreden onderwerp en er zijn mensen die mijn visie in deze afkeurenswaardig vinden. Bij voorbaad mijn excuses als je mijn visie als kwetsend ervaart, dat is geenszins mijn bedoeling. Ik wil je dan ook verzekeren dat de liefde die Jezus heeft voorgeleefd, gericht is op de persoon. Daarnaast legitimeerde Jezus geen enkele zonde, Hij heeft gewaarschuwd dat de verbintenis met zonde de dood zal oogsten. Hierbij pleit het Christendom voor een onderscheid tussen de persoon en diens daden. De zondige mens, blijft je naaste, zelfs al verbind deze persoon zich met doodzonde. Je naaste is niet iemand die je verkettert maar een persoon waarmee je relateert als ware jij zelf die persoon. Zolang de zonde van de mens je niet in verleiding brengt, is het goed deze persoon bij te staan in dat wat goed is. Dit zoals wij zelf bijgestaan willen worden. Maar als men de zonde niet als zonde wil erkennen, dan zal deze zonde kans zien zich naar anderen te verspreiden. In dit geval is het verstandig die verleiding niet te bevestigen of op te zoeken tenzij God je daartoe aanzet. De vraag ‘hoe zal jij willen dat men met jou om zal gaan, blijft echter van toepassing als men denkt dat jij aanzet tot zonde. Voor mij is het antwoord duidelijk, als men mij zo zal bezien dan hoop ik dat men mij vermaant en dat ik daar op zal reageren. Echter zou ik dat niet doen, dan hoop ik dat men zichzelf beschermt juist als ik in deze situatie mijn zonde ontken.

Zo ben ik van mening dat men de verleiding beter niet kan opzoeken en duidelijk aan dient te geven waar men voor staat, zonder af te doen aan het liefhebben van de ander als persoon. Dit zal je niet kunnen doen door iemand te bevestigen in dat wat verkeerd is. Dit lief hebben van de ander betekent niet dat je zijn of haar daden goed keurt en hem of haar als persoon perse leuk moet vinden. Het heeft een veel diepere betekenis, dat is: Het waarderen van de mens als zijnde mens geroepen tot God, zelfs als deze mens dat niet erkent.

 Wat leert de bijbel over homoseksualiteit:

Levitiicus 18:22 Je mag niet het bed delen met een man zoals met een vrouw, dat is gruwelijk. 23 Verontreinig jezelf niet door de geslachtsdaad te verrichten met een dier. En een vrouw mag niet een dier uitlokken om met haar te paren, dat is pervers.

 Leviticus 20:13 Wie met een man het bed deelt als met een vrouw, begaat een gruweldaad. Beiden moeten ter dood gebracht worden en hebben hun dood aan zichzelf te wijten.

In Leviticus 20 lezen we dus dat homoseksualiteit gruwelijk is en dat het de dood verdient vanuit de wet van Mozes. Daarnaast is het belangrijk bewust te zijn van wat dit laatste betekent. In Johannes 8  legt Jezus uit dat de gevolgstrekking van de veroordeling uit de wet van Mozes niet aan ons is om te volbrengen: “Hij die zonder zonde is, werpt de eerste steen.” Wat betekent dat ieder mens dat zondig is, door diens zonde niet gerechtvaardigd is het oordeel gevolg te geven. Wat betekent dat mannen die het bed delen zoals met een vrouw (het spelen met seksuele lusten) tussen mannen een doodzonde is en nog steeds de dood verdient, maar dat wij dus niet gerechtvaardigd zijn die persoon te doden. Maar het gedrag en de daad blijft een afkeurenswaardige gruwel. Dit komt ook terug in het nieuwe testament:

Romeinen 1:25-28
25 Ze hebben de waarheid over God ingewisseld voor de leugen; ze vereren en aanbidden het geschapene in plaats van de schepper, die moet worden geprezen tot in eeuwigheid. Amen. 26 Daarom heeft God hen uitgeleverd aan onterende verlangens. De vrouwen hebben de natuurlijke omgang verruild voor de tegennatuurlijke, 27 en ook de mannen hebben de natuurlijke omgang met vrouwen losgelaten en zijn in hartstocht voor elkaar ontbrand. Mannen plegen ontucht met mannen; zo worden ze ervoor gestraft dat ze van God zijn afgedwaald. 28 Omdat ze het beneden hun waardigheid achtten God te erkennen, heeft God hen overgeleverd aan hun eigen onbetrouwbaarheid en doen ze wat verwerpelijk is.

LET OP: Hier wordt niet gezegd dat mannen en vrouwen die de natuurlijke omgang verruild hebben voor de tegennatuurlijke, het per definitie beneden hun waardigheid achtten God te erkennen en dat men daarom is uitgeleverd aan deze lusten. Het beschrijft echter duidelijk dat de lusten niet goed zijn, dit zie ik overeenkomstig met de lusten die heteroseksuelen kunnen hebben naar de partner van een ander. De straf in het laatste stuk is niet de homoseksualiteit, het is dat men zichzelf in het verderf stort, omdat men God nog gebod wil leven. De straf zit hem in de verantwoordelijkheid die bij de vrijheid hoort, dus als men zich ten diepste van God afkeert dan oogst men automatisch de gevolgen van hun keuze. Hierbij zullen de tegennatuurlijke lusten ook vaker de kop opsteken. Dus nu velen Nederlanders zich van God hebben afgekeerd is er alleen nog hoop in de goede wil die men kan hebben en het rechtvaardige oordeel van God.. Maar als men God niet kent dan is het bewust verkiezen van de goede wil een zeer lastige kwestie.

Vervolgens 1 Korintiërs 6:9-11

Weet u niet dat wie onrecht doet geen deel zal hebben aan het koninkrijk van God? Vergis u niet. Ontuchtplegers noch afgodendienaars, overspeligen, schandknapen noch knapenschenders, 10 dieven noch geldwolven, dronkaards, lasteraars noch uitbuiters zullen deel hebben aan het koninkrijk van God. 11 Sommigen van u zijn dat ooit geweest, maar u bent gereinigd, u bent geheiligd, u bent rechtvaardig verklaard in de naam van de Heer Jezus Christus en door de Geest van onze God.

Conclusie: Homoseksualiteit in de betekenis van het toegeven aan de ongezonde lusten is vanuit het Christelijke geloof verwerpelijk. Daarbij is het koesteren van de gevoelens de weg naar een doodzonde.  Maar nog sterker de daad van seks met mensen van het gelijke geslacht (een doodzonde). Dit vermeld ik hier niet uit haat voor de mensen die zich verbinden met deze zonde (homosensuelen en homoseksuelen), gezien ik de regels niet heb gemaakt en bepaald. Het is deel van de werkelijkheid dat wij mensen ons een leven lang dienen te verzetten tegen de zonde. Zonder de strijd aan te gaan kan men niet weten hoe moeilijk dit is. Maar gelukkig kan men weer opstaan als men valt en vanuit de genade die door Jezus is geschonken de goede strijd verder voeren, geleerd hebbende van het falen.

Deze zware boodschap deel ik uit naaste liefde, omdat ik het jammer vind als men door zelf legitimatie blijft hangen in zonde die de persoon kan vernietigen. Dit terwijl wij ondanks onze impulsen en nijgingen tot zonde geroepen zijn om bewust te leven, om de geestelijke strijd te voeren!  In kerkelijk verband ben ik er dan ook niet voor als mensen met een binding met doodzonde een formele voorbeeld functie krijgen, echter denk ik wel dat de kerk er is voor de mensen die in zonde leven opdat ze mogen leren te leven in genade zonder binding tot zonde. Het is hierbij belangrijk om niet uit het oog te verliezen dat de mens die zich met zonde verbind als mens nog steeds liefde en waardering verdient voor dat wat hij of zij goed doet.(Maar zeker niet om diens zonde, of bevestiging van die zonde). Hierbij wil ik ook opmerken dat het belangrijk is aan te moedigen dat men open is in het erkennen van sociaal ongewenste zaken zoals homoseksualiteit. Juist daarom benadruk ik nu alsnog de scheiding tussen de persoon en diens handelen, ondanks dat het handelen voortvloeit uit die mens.

“Homoseksualiteit is niet Genetisch,”
-Dr. Francis S. Collins, Hoofd van ‘The Human Genome Project’.

Ondertussen is duidelijk dat er geen enkele vorm van wetenschappelijk bewijs is dat homoseksualiteit genetisch is i.p.v. gedragmatig (Horgan, 1995). Wat ook logisch is volgens evolutionisten, omdat in het geval van een homoseksueel gen, het zichzelf doormiddel van natuurlijke selectie zal opheffen.

Naast dit stukje geloofsleer bevestigd de wetenschap dat homoseksualiteit ongezond is:
Lees het rapport van de Corporate Resource Council over de gezondheidsrisico’s van homoseksualiteit. Daarin zijn de gezondheidsrisico’s van (praktiserend) homoseksualiteit gedocumenteerd en blijkt dat deze groep een aanzienlijk grotere kans heeft op seksueel overdraagbare ziektes, fysieke aandoeningen, mentale afwijkingen en zelfs een verkort leven.

Van Hoorste WLC (2001),’Anale Kanker: epidemiologie en etiologie: Een literatuur overzicht 1980-1999′, Tijdschrift voor geneeskunde, Vol.57, No.6, pp457-462

John Horgan, “Gay Genes, Revisited”, Scientific American, p. 26, November 1995

Mijn politieke visie:
Omdat homoseksualiteit wetenschappelijk gezien ongezond is en mijns inziens zondig is verdient het geen bevestiging en erkenning in de vorm van het huwelijk. Dus naast gewetensbezwaarde trouwambtenaren, hebben we in ons land ook gewetenloze trouwambtenaren. Dit zie ik als een ontheiliging van het staatsrechtelijke huwelijk dat als doel heeft stabiele gezinnen te creëren waar kinderen in geboren worden. Het betreft in deze dan ook geen vorm van rassendiscriminatie omdat homoseksuelen geen ras zijn, en op het gebied van seksuele gedraging weldegelijk een keus hebben. Zo dient iemand die zich seksueel op dieren of kinderen oriënteert daar ook geen bevestiging in te krijgen, omdat het een gedragsmatige keus betreft. Daarnaast vind ik het belangrijk dat de staat deze homoseksuelen beschermt. Het is triest als deze mensen die toch al last hebben van tot zonde aanzettende gevoelens ook nog eens in de illegaliteit worden gedrukt. Het zijn voornamelijk Christelijke landen waar homoseksuelen wettelijk niet illegaal zijn en worden beschermd. Dit in tegenstelling tot Islamitische landen, waar grote vervolging is en geregeld mensen gedood worden omdat ze homoseksualiteit praktiseren. In het geval van vluchtelingen dienen wij dan ook voor hen klaar te staan als zij in eigen land de dood of levenslange gevangenisstraf riskeren.

Mijn gedachte over het fenomeen:
Gedurende mijn leven heb ik geregeld gesproken en samengewerkt met homoseksuelen. De gene die ik heb mee gemaakt waren verder gewone, vriendelijke mensen. Daarbij viel mij op dat de lesbiennes die ik tegen kwam vaak erg gekwetst waren door foute mannen in hun leven. Ook viel het me op dat de homoseksuelen sterk opzoek waren naar identiteit in hun seksuele geaardheid. Mijns inziens vinden homoseksuelen valse identiteit in hun gevoelens voor mensen van het gelijke geslacht. Dit komt mijns inziens waarschijnlijk doordat de stereotype man en stereotype vrouw beelden te veel gestereotypeerd zijn, terwijl er een behoorlijke vorm van overlap is. Zo zijn er erg zorgzame en gevoelige mannen en  minder gevoelige, onzorgzame vrouwen. Het probleem zit daarom voor een deel in de stereotypering van eigenschappen en hoe men de afwijkende naaste behandeld. Ook heb ik uit het boekje van Sinclair Rogers gelezen:“Meest gestelde vragen over homoseksualiteit”. Hij heeft zelf homoseksuele identiteit gehad, het boekje beschrijft dan ook zijn worsteling en hoe hij een nieuwe identiteit heeft mogen ontwikkelen. Daarin komt ook sterk naar voren dat hij om zijn afwijkend gedrag in een hokje is gestopt waardoor hij de homoseksuele identiteit aantrok omdat hij niet paste in de stereotyperingen die veelvuldig voorkomen.

Het lastige van homoseksualiteit is, dat zodra iemand die gevoelens en identiteit heeft ontwikkeld en aangenomen dat het niet makkelijk is om er vanaf te komen. Mijns inziens is de beste oplossing een radicale bekering en onthouding van het bevredigen van ongezonde lusten. Zoals ook iedere heteroseksueel zich daarvan moet houden. Men kan een nieuwe identiteit in Christus ontwikkelen door het geloof aan te nemen. Hierbij is het belangrijk dat de persoon het volledig wil en de verleiding niet opzoekt. (Ook dit laatste geldt voor mensen die georienteerd zijn op de vrouw van een ander). Zoals dusver bekend kan dit een weg zijn van vallen en opstaan waarbij het vervallen tot zonde zoals bij iedere andere zonde niet kan gebruiken als legitimatie van zichzelf.

Gelukkig zijn er ook organisaties die mensen met afwijkende seksuele voorkeur willen ondersteunen en helpen. Zoals Exodus International en Different. De website van Exodus International:
http://www.exodus.to/

Different Nederland is er voor mensen die worstelen met problemen op het gebied van hun seksuele identiteit en seksverslaving. Different biedt niet alleen een luisterend oor, maar wil samen met de cliënt ook zoeken naar een oplossing.
http://www.different.nl/

Daarnaast zijn er artikelen die aangeven dat men voor goed van seksuele voorkeur kan veranderen:
Spitzer, R. L. (2003) ‘Can Some Gay Men and Lesbians Change Their Sexual Orientation? 200 Participants Reporting a Change from Homosexual to Heterosexual Orientation’, Archives of Sexual Behavior, Vol. 32, No. 5, October 2003, pp. 403-417.

Throckmorton, W. (1998) ‘Efforts to modify sexual orientation: A review of the outcome literature and ethical issues’, Journal of Mental Health Counseling, Vol. 20, pp. 283-304

National Association for Research & Therapy of Homoseksuals:
http://www.narth.com/

Charles Socarides, M.D., founder of NARTH, wrote the article “Sexual Politics And Scientific Logic: The Issue Of Homosexuality,” in The Journal Of Psychohistory (Vol. 10, No. 3, Winter 1992):

“By declaring a condition [homosexuality] a ‘non-condition,’ a group of practitioners had removed it from our list of serious psychosexual disorders. The action was all the more remarkable when one considers that it involved the out-of-hand and peremptory disregard and dismissal not only of hundreds of psychiatric and psychoanalytic research papers and reports, but also of a number of other serious studies by groups of psychiatrists, psychologists, and educators over the past seventy years… In essence, this movement within the American Psychiatric Association has accomplished what every other society, with rare exceptions, would have trembled to tamper with–a revision of a basic code and concept of life and biology; that men and women normally mate with the opposite sex and not with each other.”

 

Kathleen Melonakos, M.A., R.N., founder of the Delaware Family Foundation, wrote in an article, “Why Isn’t Homosexuality Considered A Disorder On The Basis Of Its Medical Consequences?” for the National Association for the Research and Therapy of Homosexuality (NARTH):

“My primary question is: why isn’t homosexuality considered a disorder on the basis of its medical consequences alone?’It appears even more obvious that the Task Force on Nomenclature cavalierly ignored (and the APA’s continue to ignore!) the substantial and unambiguous evidence that homosexuality involves a life-threateningbehavior with an addictive component which has serious health implications… Very simply, it seems, an objective person just looking at homosexuality’s lifestyle consequences would have to classify it as some kind of pathology.”

Mijn slotconclusie:
Tot slot geef ik aan dat ik (praktiserende) homoseksualiteit dus als ongezond, verwerpelijk en zondig beschouw op zowel Christelijke als seculiere gronden. Hierbij is het wel belangrijk om de persoon te blijven respecteren en diens gedrag en valse identiteit die zich beperkt tot seksuele voorkeur af te keuren. Dit betekent dat het goed is hen te bevestigen in een andere identiteit, zo is er voldoende ruimte om ook talenten te erkennen en de ander als persoon te waarderen. Men is meer dan de seksuele voorkeur net als dat de mens meer is dan slechts diens dieet voorkeur. Daarnaast is duidelijk dat mensen die zich Christen noemen homoseksuelen vanuit hun geloof niet mogen pesten/verdrukken/aanvallen. Dit doet Jezus ook niet en breekt met het naaste liefhebben als jezelf. Als Jezus mensen tegen kwam die niet wilde luisteren, dan ging hij verder en sloeg het stof van zijn voeten. Daarom is het niet on-Christelijk om dan afstand te nemen van deze mensen waar het een steen des aanstoots voor je is én verheerlijkt wordt. Maar de veroordeling komt enkel en alleen aan God toe.

Natuurlijk zal het wel goed zijn als Christenen zich tegen propaganda voor de homoseksuele identiteit zouden verzetten zoals het homohuwelijk, homoparades en seksualisering in het onderwijs. Cafés voor homoseksuelen zijn zodoende niet bezwaarlijk omdat men vrij is zelf naar binnen te gaan en zolang het privaat eigendom is en niet extra bevoordeeld wordt is biedt het ieder het zijne. Dan is het hoofdzakelijk een privé aangelegenheid waar de eigenaar verantwoordelijk voor is. Wanneer men openheid over alle mogelijkheden wil dan dienen seculiere gezondheidsoverwegingen i netzo als bij het roken ook genoemd worden.